เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารม.4

รอยสักเทคโนโลยี

             นักวิจัยจาก MIT ทั้งสามได้ทำการพัฒนากระบวนการที่ใช้ในการสร้างรอยสัก พวกเขาตัดแบบจากแผ่นชีทบางๆ ที่ทำมาจากไวนิลกลายเป็นลายฉลุ หลังจากนั้นติดชั้นของแผ่นทองคำเปลวหลายๆ ชั้นบนกระดาษรอยสักโดยใช้ลายฉลุที่ทำขึ้นเป็นแนวทาง ขั้นตอนสุดท้ายคือการเพิ่มชั้นบนสุดของกระดาษรอยสักเข้าไป รอยสักนี้จะยึดติดกับผิวหนังได้โดยการใช้น้ำ ซึ่งคล้ายคลึงกับรอยสักชั่วคราว สำหรับการเชื่อมต่อระหว่างรอยสักกับอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์นั้น นักวิจัยได้เพื่มอุปกรณ์สำหรับการสื่อสารเข้าไป อุปกรณ์ที่เชื่อมต่อด้วยบลูทูธใช้คลื่นวิทยุในการแลกเปลี่ยนข้อมูลระหว่างสองอุปกรณ์ที่อยู่ห่างกันประมาณ 100 เมตรอีกวิธีการหนึ่ง คือการติดแถบ NFC เข้าไป โดยแถบนี้สร้างคลื่นแม่เหล็กขนาดเล็กเพื่อใช้ในการแบ่งปันข้อมูลระหว่างอุปกรณ์สองเครื่อง แต่การแบ่งปันข้อมูลนั้นจะต้องข้ามผ่านระยะทางสั้นๆ เท่านั้น ซึ่งไม่ควรเกิน 4 เซนติเมตร

             Kao ได้เพิ่มความสามารถในการสื่อสารเข้าไปในรอยสักโดยการตัดให้มีรูขนาดเล็กในกระดาษรอยสัก สำหรับรอยสักที่ใช้บลูทูธได้นั้น เธอได้สอดสองสายไฟขนาดเล็กเข้าไปภายใน ที่ปลายสุดของสายไฟเส้นหนึ่งจะสัมผัสกับแผ่นทองคำเปลว และอีกเส้นหนึ่งจะเชื่อมต่อกับอุปกรณ์บลูทูธที่ผู้ส่วมใส่สามารถซ่อนมันไว้ใต้เสื้อผ้าได้ สำหรับแถบ NFC จะถูกเพิ่มเข้าไปแบบเดียวกัน แต่แถบนี้จะเป็นแบบไร้สาย Kao ได้แทรกปลายของแถบทั้งสองทางไว้กับแผ่นทองคำเปลว ซึ่งทำให้เกิดกระแสไฟฟ้าเกิดขึ้น

                                   

ที่มา : http://www.vcharkarn.com/vnews/505755